Το περιεχόμενο του άρθρου:
- Επιλογές κυκλοφορίας
- Εργασίες ανακαίνισης
- Τυχαία πέτρα
- Ποιος φταίει και τι να κάνει
Κάθε οδηγός τουλάχιστον μία φορά στην πρακτική του αντιμετώπισε μια πέτρα που πέταξε στο παρμπρίζ κάτω από τους τροχούς ενός άλλου αυτοκινήτου. Αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα που μπορεί να παρουσιαστεί στον κεντρικό αυτοκινητόδρομο ή στους δευτερεύοντες δρόμους, οποιαδήποτε στιγμή του έτους και σε οποιοδήποτε επίπεδο εμπειρίας οδηγού. Η ζημιά που προκαλεί η πέτρα μπορεί να είναι μικρή, με τη μορφή ενός μικρού τσιπ, ή μπορεί να σπάσει τελείως το γυαλί.
Τι να κάνετε και ποιος φταίει για αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να αλλάξω μόνος μου το ποτήρι ή μπορώ να βρω κάποιον υπεύθυνο για το πρόβλημα; Η ασφάλιση μπαίνει στο παιχνίδι εδώ ή πρέπει να μηνυθούν οι οδικές υπηρεσίες;
Δυστυχώς, οι Ρώσοι πολίτες έχουν ως επί το πλείστον πολύ αδύναμη νομική γνώση, η οποία, μαζί με την αδυναμία υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, οδηγεί σε περιττές δαπάνες του οικογενειακού προϋπολογισμού για επισκευές αυτοκινήτων.
Στο άρθρο, θα προσπαθήσουμε να διαβεβαιώσουμε τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων ότι δεν πρέπει να βιαστούν να αντικαταστήσουν τα σπασμένα τζάμια, επειδή οι εργαζόμενοι στον δρόμο μπορούν πραγματικά να αναγκαστούν να αποζημιώσουν τη ζημιά.
Επιλογές κυκλοφορίας
Για να προσδιορίσετε σωστά τον ένοχο του ατυχήματος και την ακολουθία περαιτέρω ενεργειών του τραυματία ιδιοκτήτη αυτοκινήτου, θα πρέπει να λάβετε υπόψη τις δύο πιο συχνές καταστάσεις.
Εργασίες ανακαίνισης
Αυτό είναι το πιο κοινό και απλό σενάριο. Για οποιεσδήποτε οδικές εργασίες διαφορετικής κλίμακας και πολυπλοκότητας, μικρές και μεσαίες θρυμματισμένες πέτρες απομακρύνονται σταδιακά σε όλο το δρόμο. Πέφτει από το αυτοκίνητο που τον έφερε, σκορπίζεται σε διαφορετικές κατευθύνσεις ενώ πέφτει στο έδαφος, μικρά κλάσματα παρασύρονται από ριπές αέρα από διερχόμενα αυτοκίνητα και κατανέμονται σε όλη την επιφάνεια του δρόμου.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή στην οργάνωση της εργασίας και τον εξοπλισμό του τόπου της ομάδας επισκευής. Ακόμη και πριν από την έναρξη του τμήματος όπου πραγματοποιείται η επισκευή, πρέπει να τοποθετηθεί η κατάλληλη πινακίδα. Με βάση την κατηγορία του δρόμου και το όριο ταχύτητάς του, στην πόλη η πινακίδα εγκαθίσταται 50-100 χιλιόμετρα από την αρχή του τμήματος έκτακτης ανάγκης, στα προάστια για 150-300 χιλιόμετρα. Μια τέτοια σημαντική διαφορά εξηγείται από τις υψηλότερες ταχύτητες που καθορίζονται έξω από τους οικισμούς και επομένως ο οδηγός και το αυτοκίνητό του θα χρειαστούν μεγαλύτερη απόσταση για να μειώσουν την ταχύτητα όταν πλησιάζουν στον τόπο επισκευής.
Από μόνο του, αυτό το σήμα προειδοποιεί για την παρουσία εμποδίων στο δρόμο, τα όρια ταχύτητας και την πιθανότητα απελευθέρωσης μπάζων. Επομένως, εάν η πινακίδα δεν έχει εγκατασταθεί, εγκατασταθεί σε λάθος απόσταση ή πέσει κάτω από την επίδραση του ανέμου και δεν είναι ορατή στους οδηγούς, είναι εγγυημένο ότι μπορείτε να υπολογίζετε σε αποζημίωση από την οδική υπηρεσία.
Η δικαστική πρακτική δείχνει ότι στις περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις, ο νόμος παίρνει την πλευρά του οδηγού και λαμβάνει απόφαση για αποζημίωση για υλικές ζημιές.
Εάν ο οδηγός είναι απολύτως βέβαιος ότι έχει δίκιο, τότε θα είναι υποχρεωτικό να καλέσετε την τροχαία για να διορθώσετε το περιστατικό.
Οι εργαζόμενοι στους δρόμους μπορεί να εμφανίζουν πινακίδες επισκευής κρεμασμένες στον κατασκευαστικό εξοπλισμό, αλλά δεν είναι νομικά προειδοποιητικά σημάδια κινδύνου.
Σχεδόν σίγουρα, ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου θα πρέπει να κάνει μια εξέταση για να επιβεβαιώσει την αιτία της ρωγμής ή θραύσης γυαλιού. Σε κάθε περίπτωση, θα είναι χρήσιμο, αφού στη συνέχεια θα παρουσιαστεί είτε στο δικαστήριο είτε σε ασφαλιστική εταιρεία.
Τυχαία πέτρα
Στους κανόνες κυκλοφορίας υπάρχει η παράγραφος 10.1, η οποία λέει για την τήρηση του ορίου ταχύτητας από τον οδηγό σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, έντονη κυκλοφορία και άλλους εξωτερικούς παράγοντες. Έτσι, εάν ο οδηγός βλέπει την παρουσία εμποδίων στο δρόμο με τη μορφή λίθων, κλαδιών δέντρων και άλλων πραγμάτων, πρέπει να κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να διατηρήσει το αυτοκίνητο και τους γείτονές του ανέπαφο στο δρόμο.
Αν και αυτό δεν μπορεί να ονομαστεί τυπικό ατύχημα, είναι απαραίτητο να καλέσετε την τροχαία. Η πέτρα χάλασε την εμφάνιση του αυτοκινήτου, έβλαψε σημαντικά στοιχεία, τα οποία πρέπει να καταγραφούν λεπτομερώς στο πρωτόκολλο. Χωρίς την αστυνομία, ο οδηγός μπορεί ακόμη να αποχαιρετήσει την ελπίδα αποζημίωσης.
Αφού καλέσετε την εντολή της τροχαίας και συντάξετε ένα πρωτόκολλο για τη διάπραξη ατυχήματος, δηλαδή, η πέτρα που φτάνει θεωρείται ότι είναι, ο οδηγός λαμβάνει ένα πιστοποιητικό, με το οποίο στη συνέχεια θα μεταβεί στην ασφαλιστική εταιρεία. Δυστυχώς, δεν συμφωνεί κάθε ασφαλιστική εταιρεία να λάβει υπόψη αυτό το άτυπο περιστατικό, το οποίο θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να κατανοηθεί προκειμένου να εντοπιστεί ο ένοχος. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανό ότι ο τραυματίας οδηγός θα πρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του στο δικαστήριο.
OSAGO ενάντια στην πέτρα
Έτσι, έχουμε ήδη διαπιστώσει ότι μια πέτρα που χτυπά ένα τζάμι αυτοκινήτου είναι ένα τροχαίο ατύχημα με υλικές ζημιές. Η πολιτική CTP ασφαλίζει, όπως γνωρίζετε, όχι το όχημα, αλλά την ευθύνη του ιδιοκτήτη του. Φαίνεται ότι προκύπτει ένα λογικό συμπέρασμα ότι ο οδηγός, από τους τροχούς του οποίου πέταξε η άτυχη πέτρα, πρέπει να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη. Αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά.
Όταν ένας αυτοκινητιστής κινείται με την προβλεπόμενη ταχύτητα, στη λωρίδα του και τηρεί τους κανόνες κυκλοφορίας και τυχαία συναντά μια πέτρα στο δρόμο του, για τι μπορεί να κατηγορηθεί ένας τέτοιος οδηγός;
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις, καθώς το όριο μεταξύ συμμόρφωσης και μη συμμόρφωσης με τους κανόνες κυκλοφορίας είναι πολύ λεπτό.
Ένας οδηγός που θέλει να λάβει επιστροφή χρημάτων χρησιμοποιώντας το OSAGO θα πρέπει να ετοιμάσει μια πολύ ισχυρή βάση τεκμηρίων.
Επομένως, είναι αδύνατο να γίνει ένα σαφές συμπέρασμα σχετικά με το εάν είναι δυνατόν να αντισταθμιστεί η ζημιά από την πέτρα που μπήκε στο γυαλί μέσω της πολιτικής CTP. Κάθε περίπτωση είναι ατομική, απαιτεί μακρά ανασκόπηση, συλλογή αποδεικτικών στοιχείων, χρόνο που αφιερώνεται και αναμονή για ένα απρόβλεπτο αποτέλεσμα.
Εργαζόμενοι στους δρόμους ενάντια στην πέτρα
Κάθε τμήμα του δρόμου εξυπηρετείται από ορισμένες οδικές υπηρεσίες, είναι δυνατόν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για ζημιές από την παρουσία λίθων στην δευτερεύουσα πίστα τους;
Ο ομοσπονδιακός νόμος που ρυθμίζει την οδική ασφάλεια έχει το άρθρο 12, το οποίο απαριθμεί τις κύριες απαιτήσεις για τη συντήρηση και επισκευή όλων των διαδρομών. Από αυτό προκύπτει σαφώς ότι η ευθύνη για την παρακολούθηση της κατάστασης των δρόμων της αντίστοιχης κατηγορίας ανήκει στις τοπικές εκτελεστικές αρχές. Εάν αποδειχθεί ότι δεν ήταν κάποιο φορτηγό που έτρεξε το κολλημένο λιθόστρωτο στα πέλματά του, αλλά ότι ήταν στο δρόμο για λίγο και δεν καθαρίστηκε από τις οδικές υπηρεσίες, τότε είναι πολύ πιθανό να τους αναγκάσουμε να αποζημιώσουν τη ζημιά Το
Ποιος φταίει και τι να κάνει
Όπως προκύπτει από όλες τις καταστάσεις που περιγράφονται παραπάνω, η κύρια δυσκολία έγκειται αποκλειστικά στον προσδιορισμό της προέλευσης της πέτρας. Οι εργαζόμενοι στους δρόμους θα αρνηθούν έντονα την ενοχή τους, επικαλούμενοι την εμφάνιση μιας πέτρας από το πέλμα ενός αυτοκινήτου. Η ασφαλιστική εταιρεία, μαζί με τον ζημιωθέντα, θα κατηγορήσουν άλλο οδηγό ή οδική υπηρεσία.
Η δικαστική πρακτική δείχνει την ακόλουθη εικόνα: στις περισσότερες περιπτώσεις, το δικαστήριο αρνείται να πληρώσει MTPL, αλλά συχνά διαπιστώνει την ενοχή της οργάνωσης που εξυπηρετεί το δρόμο. Ο αριθμός των διαδικασιών σχετικά με αυτό το θέμα είναι μικρός για τη συγκέντρωση σαφών στατιστικών, λόγω της ανευθυνότητας των ίδιων των ιδιοκτητών αυτοκινήτων.
Μη βλέποντας τον προφανή ένοχο και χωρίς «corpus delicti», δεν θεωρούν απαραίτητο να καλέσουν την τροχαία. Αλλά η έκθεση περιστατικού που συντάχθηκε από τον επιθεωρητή είναι ίσως το πιο σημαντικό επιχείρημα που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τις ελλείψεις του δρόμου, την παρουσία μπάζων ή λάκκο απαράδεκτου μεγέθους.
Το σωστό πρόσωπο κατά τη διαδικασία θα καθοριστεί μόνο από το δικαστήριο, το οποίο μπορεί να είναι πολύ παρατεταμένο και να έχει αρνητικές συνέπειες.
